The beaver trap trail en Babs..
Door: Lisanne van de Mast
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
31 Maart 2012 | Zweden, Järvsand
Hee allemaal!!
Vanaf 20 Maart is het rustig. De mensen van de gemeente waren de laatste gasten. Ofja, niet helemaal. Maar sinds de 20e is het rustig. Er is niemand meer boven en heb alles voor mijzelf!
Vorig weekend ben ik bij Stig en Andreas gaan eten. Ik heb hun de vorige keer ontmoet toen Richard een BBQ gaf voor alle mensen van de jachtclub. Ik heb een stukje van zijn eigen koe gegeten (Sander genaamd, ha!) en hij was heerlijk! Daarna met de snowscooter hier naar het meertje gereden (Stig bij Aaf en Sander afgezet) en met Andreas heb ik de hele avond bij het kampvuurtje gezeten. Er was echt weer super mooi helder noorderlicht, en alle sterren waren natuurlijk ook weer goed te zien! Al met al lag ik ergens midden in de nacht in mijn bed, oops!
Verder is het steeds meer gaan dooien. Eigenlijk was sleeën op een gegeven moment haast niet meer mogelijk. Alle wegen waren sneeuwvrij, en ook de weg hier in het dorpje. We hebben wat kennels kunnen harken (al het stro lopen de honden uit de nachthokken, en dat komt allemaal boven nu de sneeuw smelt). Ook de waterbakjes zijn weer in de kennels bevestigd, dus soep voeren ’s ochtends hoeft niet meer! :) Dat is een groot voordeel, want de slee kregen we echt niet meer vooruit op de plekken waar de sneeuw verdwenen was.
Zaterdag begon hier in de buurt (nouja, op 1,5 uur rijden dan..) de Bever trap trail. Dit is een sledehondenwedstrijd van 3 dagen. Sander deed mee, samen met een gast (Robbert). Ik ben om 06:00 mijn bed uit gegaan en om 06:20 zijn we begonnen met het inladen van de honden. Richard en Sander hadden samen het busje omgetoverd tot een busje incl. 10 kennels. We zijn naar het plaatsje gereden waar de wedstrijd gehouden werd (ben de naam even vergeten), en hebben de honden aan de stakout gezet. Tussendoor wat gekletst hier en daar en foto’s gemaakt. Linda, een vriendin van Sander deed ook mee, en ook de dierenartsassistente Gunilla. Gezellig dus!
Vanmorgen is Claudia de honden weer gaan ophalen. Sander en Robbert waren de enige in hun klasse. Aangezien Robbert wat problemen had onderweg is Sander zeer waarschijnlijk 1e geworden, en Robbert 2e.
Ik ben vanmiddag nog even met Richard mee geweest om samen met Stig en Andreas worstjes te roosteren op het eiland. Boh, zo’n snowscooter gaat hard joh! En dan ook zo over dat meer. Ik ben niet snel bang ofzo, maar ik vind dat toch echt geen prettig idee dat je over een meer heen gaat :p
Dan heb ik ook helaas minder leuk nieuws. Zo’n 1,5 week geleden hadden pap en mam een afspraak in Wageningen om Babs te laten onderzoeken. Zoals vele van jullie wel weten gaat het niet goed met haar. Ze spuugt al sinds November en zit niet lekker in haar vel. Uit eerdere onderzoeken kwam niks naar voren. Jawel, dat haar maag wat overstuur is. Nouja, om een lang verhaal kort te maken. Uit het onderzoek in Wageningen is gebleken dat ze een zeer zeldzame en ernstige vorm van bloedkanker heeft wat onder anderen haar slijmvlies dikker maakt. Ze is inmiddels al erg veel afgevallen. Ze is zo zwak.. zat er voor 4 April in de namiddag een afspraak hebben staan om haar in te laten slapen….
Ik vlieg dan ook op 3 April naar huis, in plaats van 10 April.
Liefs!
Vanaf 20 Maart is het rustig. De mensen van de gemeente waren de laatste gasten. Ofja, niet helemaal. Maar sinds de 20e is het rustig. Er is niemand meer boven en heb alles voor mijzelf!
Vorig weekend ben ik bij Stig en Andreas gaan eten. Ik heb hun de vorige keer ontmoet toen Richard een BBQ gaf voor alle mensen van de jachtclub. Ik heb een stukje van zijn eigen koe gegeten (Sander genaamd, ha!) en hij was heerlijk! Daarna met de snowscooter hier naar het meertje gereden (Stig bij Aaf en Sander afgezet) en met Andreas heb ik de hele avond bij het kampvuurtje gezeten. Er was echt weer super mooi helder noorderlicht, en alle sterren waren natuurlijk ook weer goed te zien! Al met al lag ik ergens midden in de nacht in mijn bed, oops!
Verder is het steeds meer gaan dooien. Eigenlijk was sleeën op een gegeven moment haast niet meer mogelijk. Alle wegen waren sneeuwvrij, en ook de weg hier in het dorpje. We hebben wat kennels kunnen harken (al het stro lopen de honden uit de nachthokken, en dat komt allemaal boven nu de sneeuw smelt). Ook de waterbakjes zijn weer in de kennels bevestigd, dus soep voeren ’s ochtends hoeft niet meer! :) Dat is een groot voordeel, want de slee kregen we echt niet meer vooruit op de plekken waar de sneeuw verdwenen was.
Zaterdag begon hier in de buurt (nouja, op 1,5 uur rijden dan..) de Bever trap trail. Dit is een sledehondenwedstrijd van 3 dagen. Sander deed mee, samen met een gast (Robbert). Ik ben om 06:00 mijn bed uit gegaan en om 06:20 zijn we begonnen met het inladen van de honden. Richard en Sander hadden samen het busje omgetoverd tot een busje incl. 10 kennels. We zijn naar het plaatsje gereden waar de wedstrijd gehouden werd (ben de naam even vergeten), en hebben de honden aan de stakout gezet. Tussendoor wat gekletst hier en daar en foto’s gemaakt. Linda, een vriendin van Sander deed ook mee, en ook de dierenartsassistente Gunilla. Gezellig dus!
Vanmorgen is Claudia de honden weer gaan ophalen. Sander en Robbert waren de enige in hun klasse. Aangezien Robbert wat problemen had onderweg is Sander zeer waarschijnlijk 1e geworden, en Robbert 2e.
Ik ben vanmiddag nog even met Richard mee geweest om samen met Stig en Andreas worstjes te roosteren op het eiland. Boh, zo’n snowscooter gaat hard joh! En dan ook zo over dat meer. Ik ben niet snel bang ofzo, maar ik vind dat toch echt geen prettig idee dat je over een meer heen gaat :p
Dan heb ik ook helaas minder leuk nieuws. Zo’n 1,5 week geleden hadden pap en mam een afspraak in Wageningen om Babs te laten onderzoeken. Zoals vele van jullie wel weten gaat het niet goed met haar. Ze spuugt al sinds November en zit niet lekker in haar vel. Uit eerdere onderzoeken kwam niks naar voren. Jawel, dat haar maag wat overstuur is. Nouja, om een lang verhaal kort te maken. Uit het onderzoek in Wageningen is gebleken dat ze een zeer zeldzame en ernstige vorm van bloedkanker heeft wat onder anderen haar slijmvlies dikker maakt. Ze is inmiddels al erg veel afgevallen. Ze is zo zwak.. zat er voor 4 April in de namiddag een afspraak hebben staan om haar in te laten slapen….
Ik vlieg dan ook op 3 April naar huis, in plaats van 10 April.
Liefs!
-
31 Maart 2012 - 21:38
Oma En Opa.:
Hoi lisanne.
Wat heb je weer een leuk verhaal.en je hebt met de honden weer een heleboel beleefd.
Dat maak je hier thuis niet meer mee!!!! De foto,s zijn ook weer grandioos,daar genieten wij ook van.
Maak van je laatste 2 dagen nog wat leuks en geniet er nog van!!!!!Dikke kus van je Oma en Opa!!!! -
01 April 2012 - 14:06
Mirthe:
San,
Geniet nog maar even lekker van je tijd daar, voor je het weet ben je weer thuis.
Ik kijk er wel naar uit hoor, om je weer hier te hebben! :)
Wat lijkt het me leuk om zo'n wedstrijd mee te maken! Zo beleef je nog eens wat, haha.
Ik weet dat ik het aak zeg maar ik doe het nog een keer, wát een mooie foto's.
Ik hou van je en tot dinsdag !
xxx -
03 April 2012 - 07:41
Gerard:
Hoi Lisanne,
Als je dit leest ben je misschien al thuis. Anders lees je het tijdens je tussenstop.
Leuk verhaal weer. Aan de foto's is te zien dat de sneeuw al weer aan het smelten is.
Jammer, want dat betekend dat de winter op z'n eind loopt. Leuk om deze periode ook mee te maken in Zweden. In het voorjaar de honden "droog" trainen, en in de winter voor het eggie.
Ik zie je vanavond op schiphol, en verheug me op je verhalen. Op naar je volgend avontuur.
Tjo papa.
ps: hier in Nederland rijden we auto hoor, dus ik kom je niet halen met de snowscooter. Ook gaan we niet over het meer, maar gewoon via de A1.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
