Zaterdag, laatste dag, terugweg.

Nee! Dit kan niet waar zijn? De 10 dagen Zweden zijn bijna om! We hebben vanmorgen rustig aan gedaan, maar wel moesten wel om half 10 de tenten uit zijn. Alles moest netjes en schoon zijn. Marij en ik hoorde rond een uur of half 7 de bus met de nieuwe groep aankomen. Heel toevallig hadden we Thomas horen zeggen dat er 10 jongens waren, en 1 meisje. Dusja, Marij en ik rond 5 over half 7 snel onze kleren aangetrokken. Want we wilde graag zien waar de nieuwe groep uit bestond. Ik bedoel, hadden we een week te vroeg geboekt, of waren het allemaal nerds? We zijn naar de Douches gesneld om vanaf daar een beetje op de 1e verdieping te kunnen kijken. Hahaha, spannend! We hoorde Bert vertellen dat je Elanden niet kunt aaien. Marij en ik lagen echt in een scheur! Bert vertelde dat namelijk ook aan ons. Alles gaat elke week weer hetzelfde, haha. Maargoed, we konden de jongens niet heel goed zien!

Uiteindelijk zijn we vroeg naar de supermarkt gegaan, zodat we nog verse (en veel!) broodjes konden kopen. Rond half 10 was iedereen klaar, en hebben we de tenten laten controleren. Alles was goed, dus we konden onze borg weer ophalen. Rond een uurtje of 11 waren we klaar, spullen gedumpt bij het restaurant en toen, tja, wachten. De buschauffeurs moesten mininaam 9 uur rust nemen vanaf het moment dat ze aan kwamen, dus we zouden pas laat in de middag kunnen vertrekken. Frank en Iris lagen al te slapen aan het meer. Niels en Jos liepen daar ook heen, dus Marij en ik zijn nog even in onze bikini’s in de zon gaan zitten. Ook Charlotte lag een boekje te lezen. We hebben nog leuke foto’s kunnen maken wanneer we het meer in sprongen, echt leuk :)

En toen gebeurde het! De jongens (en het meisje) gingen op weg met de kano’s naar het onbewoonde eiland. We hebben ons echt vermaakt. Marij en ik hadden echt onze handdoeken zo neergelegd dat wel alles precies konden volgen. Hoe ze die kano’s vulde met bier, en weet ik veel wat. Hoe ze praatten (Ze zouden wel vuurstenen gaan zoeken en vuur gaan maken, tuurlijk! Gozers). En wat een verschil van jongens. Een aantal nerd achtige lui, maar ook van die spierbundels. Jaaaa, we hebben gelachen! Maar achter ons liep sluisboy! Helemaal verbaasd dat hij er nog was, hebben we onze handdoeken nog even anders bijgedraaid.

Rond 5 uur vertrok de bus dan. Elco was natuurlijk al met de jongens op het water onderweg naar het eiland, maar Thomas, Ber, Ciska, Charlotte en zelfs de hond Bliksem zwaaide ons uit. Jemig, het is dat niemand begon met huilen, want ik weet zeker dat iedereen dan mee zou doen. Haha! Wat een geweldige vakantie was dit!